implicit |
{ım'plısıt}
- [A] ima edilen, üstü kapalı, itirazsız, tam, kesin
|
|
implicit |
s. tam, kesin, kati; ima olunan, zımni; ifade edilmeden anlaşılan; aslında olan. be implicit in zımnen anlasılmak. implicit confidence. tam güven implicitly
z. zımnen;tamamıyle. implicitness ima, dokundurma, dolaylsıyle anlatma. |
|
implicit |
s. 1. ifade edilmeden anlaşılan, saklı. 2. ima edilen, dolaylı olarak anlaşılan. 3. tam, kesin: implicit trust tam güven. |
|
implicit |
içkin |
|
implicit |
örtük |
|
|