| pinnacle |
 {'pınəkəl}
- [N] zirve, doruk, tepe nokta, sivri tepeli kule
|
|
| pinnacle |
i.
f. mim. bina ve duvar üzerine süs için yapılan sivri tepeli kule; doruk, tepe, zirve; en yüksek nokta veya devir;
f. sivri tepeli kule yapmak; en yüksek noktaya ulaştırmak. |
|
| pinnacle |
i.
1. mim. bina üzerindeki sivri tepeli kule.
2. doruk, tepe, zirve. |
|
| pinnacle |
pin.na.cle
pîn'ıkıl
İsim
* bina üzerindeki sivri tepeli kule.
* doruk, tepe, zirve. |
|
| pinnacle |
{mim.} bina ve duvar üzerine süs için yapılan sivr |
|
|
Türkçe
