quarrel |
{'kwɔ:rəl}
- [N] tartışma, ağız kavgası, atışma, hırgür, kavga, bozuşma, anlaşmazlık
- [V] kavga etmek, atışmak, çekişmek, kavgalı olmak, küsmek
|
|
quarrel |
i. tar. eskiden tatar yayı ile atılan ucu dört köşeli ağır ve kısa ok; taşçı kalemi. |
|
quarrel |
f. {-ed, -ing veya -led, -ling} kavga etmek, çekişmek, bozuşmak; kusur bulmak; ağız kavgası etmek. |
|
quarrel |
i. kavga, çekişnıe, bozuşma. pick a quarrel kavga çıkarmak. take up a quarrel kavgaya iştirak etmek. |
|
quarrel |
i. kavga, münakaşa, çekişme.
f. {
quarreled/
quarrelled,
quarreling/
quarrelling} kavga/münakaşa etmek, çekişmek. |
|
|