| dismissal |
{dıs'mısəl}
- [N] işten çıkarma, af, görevden alma, reddetme, azat
|
|
| dismissal |
i. 1. işten çıkarma; işten çıkarılma. 2. gitmesine izin verme. 3. ciddiye almayı reddetme. 4. aklından çıkarma. 5. {davayı} reddetme. |
|
| dismissal |
dis.miss.al
İsim
* işten çıkarma; işten çıkarılma.
* gitmesine izin verme.
* ciddiye almayı reddetme.
* aklından çıkarma.
* {davayı} reddetme. |
|
| dismissal |
kovulma |
|
| dismissal |
kovma |
|
|