| gravitate |
 {'grævə,teıt}
- [V] yerçekimi ile çekilmek, çekimine kapılmak, çekilmek, cazibesine kapılmak, çökmek, batmak
|
|
| gravitate |
{f.} yerçekimi ile hareket etmek; çekilmek; çökelmek, çökmek. gravitative {s.} yerçekimi ile oluşan. |
|
| gravitate |
f.
1. {towards/to} -e yönelmek.
2. yerçekimiyle hareket etmek.
3. çökelmek, çökmek. |
|
| gravitate |
grav.i.tate
gräv'îteyt
Fiil
* [{towards/to}] -e yönelmek.
* yerçekimiyle hareket etmek.
* çökelmek, çökmek. |
|
| gravitate |
yerçekimi ile hareket etmek; çekilmek; çökelmek, ç |
|
|
Türkçe
