 İngilizce » Türkçe  |
Yukarı  |
| inhibit |
 {ın'hıbıt}
- [V] kısıtlamak, tutmak, engellemek, yasaklamak
|
|
| inhibit |
f. tutmak, bırakmamak, mani olmak, kendini çekmek. inhibited
s. ruhsal etkenler yüzünden hareketlerinde serbest olmayan, çekingen. inhibitory
s. menedici. |
|
| inhibit |
f. -e ket vurmak. |
|
| inhibit |
ket vurmak |
|
| inhibit |
ketleme |
|
|
| İngilizce » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
|
|
