hill |
{hıl}
- [N] yığın, tepe, tepecik, yokuş
- [V] tepe oluşturmak, tepelemek, toprak yığmak, yığmak
|
|
hill |
i. 1. tepe. 2. bayır, yokuş. |
|
hill |
i.
f. tepe, bayır, yokuş; yığın; küme; bitkilerin etrafına veya üstüne örtülmuş toprak yığını;
f. tepe veya yığın teşkil etmek, ağaç köklerinin etrafına toprak yığmak. hill station Hindistanda yayla. hilly
s. tepelik. hilliness
s. tepelik oluş. |
|
hill |
hill
hîl
İsim
* tepe.
* bayır, yokuş. |
|
hill |
tepe, bayır, yokuş; yığın; küme; bitkilerin etrafı |
|
|