| interim |
{'ıntərım}
- [A] geçici, ara
- [N] ara, geçici şey, geçici olarak yapılan şey
|
|
| interim |
{i.}, {s.} aralık, fasıla {zaman}; {s.} muvakkat; geçici. ad interim muvakkaten, geçici olarak, aradaki zaman müd- detince. in the interim aradaki zamanda . |
|
| interim |
i. aralık, ara, fasıla.
s. geçici. |
|
| interim |
in.ter.im
în'tırîm
İsim
* aralık, ara, fasıla.
Sıfat
* geçici. |
|
| interim |
aralık, fasıla {zaman}; muvakkat; geçici. ad inte |
|
|