| mediate |
 {'mi:dı,eıt}
- [A] dolaylı, ara, araçlı, orta
- [V] aracılık etmek, vasıta olmak, araya girmek, ara bulmak
|
|
| mediate |
f.
1. aracılık etmek, arabuluculuk etmek, aracı olmak, araya girmek.
2. ara bulmak. |
|
| mediate |
s.
1. dolaylı ilgisi olan, doğrudan doğruya olmayan.
2. ortada olan, ikisi ortası. |
|
| mediate |
f. s aracılık etmek, vasıta olmak, araya girmek; ara bulmak; arada haber götürmek;
s. dolaylı ilgisi olan, doğrudan doğruya olmayan, dolayıslyle olan; ara yerde bulunan, ortada olan, ikisi ortası. mediately
z. vasıta olarak. mediation
i. ara buluculuk, tavassut, şefaat. |
|
| mediate |
me.di.ate
mi'diyeyt
Fiil
* aracılık etmek, arabuluculuk etmek, aracı olmak, araya girmek.
* ara bulmak.
Sıfat
* dolaylı ilgisi olan, doğrudan doğruya olmayan.
* ortada olan, ikisi ortası. |
|
|
Türkçe
